Christos.Fanos:Kalhmera moraki mou ua mou Ftiakseis ena kafe giati o Kafetzhs.Costas rixnei malakies mesa kai egv meta ua sou dvsv ena filaki
Xara:kala gia to filaki kai mono
cpt.Mitsos:Diabasa ena aruro sthn kathimerinh efimerida:pou elege kai ayto"Ή μήπως επειδή πιστεύουν ότι δεν πρέπει να το θυμόμαστε ως έγκλημα, αλλά ως πράξη επαναστατική;" ti lete gia ola ayta
Αλλόκοτη η γέννηση της θεάς Αθηνάς, της θεάς της σοφίας, που γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία. Αλλόκοτη, που έχει όμως μία πολύ λογική εξήγηση: Η σοφία γεννιέται μέσα από το κεφάλι του άρχοντα των θεών και των ανθρώπων! Πώς έγινε αυτό, μας το λέει ένας παράξενος μύθος.
Σ' εκείνα τα πολύ παλιά χρόνια, τότε που ο Ολύμπιος Δίας εξουσίαζε τον ουρανό και τη γη, ένας μεγάλος κίνδυνος ήρθε να απειλήσει τον πανίσχυρο άρχοντα του κόσμου. Κανένας δεν υποψιαζότανε τον κίνδυνο αυτό. Ούτε κι ο Δίας. Υπήρχε όμως και μια θεά που μπορούσε να βλέπει και των αθάνατων θεών τη μοίρα. Αυτή ήταν η μητέρα Γη. Είδε αμέσως τον κίνδυνο και τότε παρουσιάστηκε μπροστά στον Δία και του είπε:
- Βάρος ασήκωτο, σαν προμηνάς φριχτά μαντάτα, μα πρέπει να το πω. Άκουσέ με, Δία κεραύνιε. Έκανες ένα μεγάλο λάθος και μοίρα κακιά γράφτηκε για σένα. Ένας γιος σου θα σε ρίξει από το θρόνο, το ίδιο όπως έγινε με τον πατέρα σου, τον μεγάλο Κρόνο, το ίδιο όπως έγινε με τον παππού σου, τον δυνατό Ουρανό. Δεν έπρεπε να αγαπήσεις τη Μήτιδα, την κόρη του ασπρομάλλη Ωκεανού, κι ας είναι αυτή απ' όλους τους θεούς και τις θεές η πιο σοφή, κι ας ξέρει απ' όλους μας να ξεχωρίζει πιο σωστά το καλό απ' το κακό. Και τώρα άκουσε με προσοχή. Με την Ωκεανίδα Μήτιδα θα κάνεις δυο παιδιά. Πρώτα θα γεννηθεί η Αθηνά, που είναι κιόλας στα σπλάχνα της μητέρας της.
Η Σπάρτη Γραμματοκιβώτιο - Θεσσαλονίκη(Σπάρτα στη Δωρική διάλεκτο, Σπάρτη στην Αττική διάλεκτο)Εφημερίδα - Αθήνα ήταν αρχαιοελληνική πόλις, που ήταν χτισμένη στις όχθες του ποταμού Ευρώτα στη Λακωνία στη νότια Πελοπόννησο. Έχει μείνει γνωστή στην παγκόσμια ιστορία για τη στρατιωτική δύναμή της, την πειθαρχία της και το μεγάλο αριθμό των δούλων της. Επίσης, είναι γνωστή και στην Ελληνική Μυθολογία, κυρίως για τον μύθο της Ωραίας Ελένης. Η στρατιωτική δύναμη της Σπάρτης οφειλόταν στο μοναδικό στην Αρχαία Ελλάδα σύστημά της αγωγής που είχε επιβάλει η νομοθεσία του Λυκούργου και το οποίο περιλάμβανε την κρυπτεία και θεσμοθετημένη παιδεραστία. Η ιστορική περίοδος της Σπάρτης αρχίζει μετά την Κάθοδο των Δωριέων γύρω στο 1100 π.Χ., (αν και η αρχαιολογία υποστηρίζει ότι η κάθοδος των Δωριέων έγινε αργότερα) και τελειώνει κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας, αν και υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για την επίδραση του Μυκηναϊκού Πολιτισμού στην περιοχή πολύ πριν την άφιξη των Δωριέων, πράγμα που θεωρείται η προϊστορία της Αρχαίας Σπάρτης.
Κατά τη διάρκεια της Κλασσικής Αρχαιότητας η Σπάρτη ήταν μία από τις δύο πιο ισχυρές πόλεις-κράτη στην Αρχαία Ελλάδα, μαζί με την Αθήνα. Η Σπάρτη άρχισε να αναδύεται ως πολιτικο-στρατιωτική δύναμη στην Ελλάδα κατά την αρχή της Αρχαϊκής Εποχής μετά το τέλος των σκοτεινών χρόνων της Γεωμετρικής Εποχής και έφτασε στην απόλυτη ακμή της μετά τη νίκη της στον Πελοποννησιακό Πόλεμο επί της Αθήνας και των συμμάχων της, όταν και πέτυχε να επιβάλει την ηγεμονία και την επιρροή της στο μεγαλύτερο μέρος του αρχαιοελληνικού κόσμου. Η ηγεμονία της δεν κράτησε πολύ και μετά τις ήττες της από τους Θηβαίους το 371 π.Χ. στα Λεύκτρα και το 362 π.Χ. στη Μαντίνεια έχασε την παλαιά της δύναμη, ταυτόχρονα και με την άνοδο του βασιλείου της Μακεδονίας άρχισε να παίζει έναν δευτερεύοντα ρόλο στα ελληνικά θέματα. Κάποιες αναλαμπές τον 3ο αιώνα π.Χ. δεν εμπόδισαν την παρακμή της ακολουθώντας τη μοίρα του υπόλοιπου ελληνικού κόσμου που κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους. Όμως και κατά τη διάρκεια της Ρωμαιοκρατίας συνέχισε να αποτελεί πόλο έλξης λόγω της πλούσιας ιστορίας της.